Pierwszy raz zobaczyłam ją w czarno-białym programie telewizyjnym. Beztrosko wymachiwała nożem, tłumacząc widzom jak przyrządzić kurczaka. Kobieta, która nauczyła Amerykanów gotować i to gotować po francusku. Człowiek-legenda, Julia Child.
Czytając książkę „Moje życie we Francji” w głowie cały czas słyszymy nieco jazgoczący głos Julii. Można odnieść wrażenie jakby krzątała się w naszej kuchni i mimochodem opowiadała historię swojego życia.
Julia Child długi czas spędziła najpierw w Paryżu, a później w Marsylii. Z typowej żony dyplomaty, której jedynym zajęciem jest chodzenie na przyjęcia i wyprawianie własnych, przeistoczyła się w znakomitą kucharkę i nauczycielkę gotowania. Jej fascynacja kuchnią francuską szybko przestała być tylko chwilowym hobby – Julia zapisała się na zajęcia do słynnej Le Cordon Bleu, by tam w męskiej grupie nauczyć się podstaw gotowania. Była pierwszą kobietą, która ukończyła szkołę (w roku 1951). Efektem zgłębiania kuchennych sekretów była wydana po latach pierwsza tak obszerna i dokładna książka o kuchni francuskiej dostosowana do amerykańskich realiów „Doskonalenie we francuskiej sztuce kulinarnej”, a później program kulinarny „Francuski Szef Kuchni”.
